Search This Blog

Friday, May 6, 2011

മുഹൂര്‍ത്തം മൂത്രമായത്

മുഹൂര്‍ത്തം മൂത്രമായത്
പ്രശസ്തമായൊരു അമേരിക്കന്‍ സ്‌കൂളില്‍ പേരന്‍റ്-ടീച്ചര്‍ കോണ്‍ഫറന്‍സ് നടക്കുന്നു. അമേരിക്കന്‍ ടീച്ചറെ സഹായിക്കാന്‍ ദ്വിഭാഷിയായ മറ്റൊരു ടീച്ചറുമുണ്ട്. സ്‌കൂളിലെ കുപ്രശസ്തനായ എട്ടാം ക്‌ളാസ്സുകാരന്‍റെ, മര്യാദയുടെ ഒരു ഗുളികയെങ്കിലും കഴിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് തോന്നിപ്പിക്കുന്ന ബാബ കയറി വന്നു. ഇരിക്കാന്‍ പറയുന്നതിന് മുന്‍പേ അത് മരത്തില്‍ കണ്ട്, ഓള്‍റെഡി വലിഞ്ഞ കസേര ഒന്നുകൂടെ വലിച്ചിട്ട് ബാബയങ്ങിരുന്നു. ടിവി വച്ചപ്പോള്‍ അറിയാതെ വന്ന ആര്‍ട്ട്‌പടം കണ്ട മിഡില്‍ക്‌ളാസ് വീട്ടമ്മയെപ്പോലെയായ ടീച്ചര്‍ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി: നിങ്ങളുടെ മകനെപ്പോലൊരു അഗ്രസ്സീവ് ബിഹേവിയറുകാരനെ എന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ കണ്ടിട്ടില്ല. (അവര്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ട്, ഡൈവോഴ്‌സിന് മുന്‍പ്). പരസ്യപ്രസ്താവന കേട്ട് ദ്വിഭാഷി ഞെട്ടി. എങ്ങനെ ഇത് ട്രാന്‍സ്‌ലൊക്കേറ്റ് ചെയ്യും? സമാധാനപ്രാവ് അവരുടെയുള്ളില്‍ കുറുകാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ ആ ദ്വിഭാഷി ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: അല്ലയോ അങ്ങുന്നേ, ഈ ടീച്ചര്‍ പറയുന്നു നിങ്ങളുടെ മകന്‍റെ അഗ്രിഗേറ്റ് മാര്‍ക്ക് ശ്രമിച്ചാല്‍ നന്നാക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ.
ശരി എന്നായി ബാബ.
ടീച്ചര്‍: ഈ സ്‌കൂളിലേ അവന്‍റെ വെളച്ചല്‍ നടക്കൂ. എന്‍റെ വീട്ടില്‍ ഒരു ദിവസം കൊണ്ടുവന്ന് നിര്‍ത്ത്. ഞാനെന്‍റെ മക്കളെ മര്യാദ പഠിപ്പിക്കുന്നതെങ്ങനെയെന്ന് അവന്‍ കാണട്ടെ.
ദ്വിഭാഷി: മകനെ ഒരു ദിവസം ടീച്ചറിന്‍റെ വീട്ടിലയച്ചാല്‍ പഠിപ്പിക്കാമെന്ന് പറയുന്നു.
ബാബ: ഓ, പണം എത്രയാണെന്ന് വച്ചാല്‍..
ടീച്ചര്‍: എന്ത്?
ദ്വിഭാഷി: എത്ര തവണ അവന്‍ അപമര്യാദിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന്..
ടീച്ചര്‍: എത്ര തവണ അവന്‍ നോര്‍മലായിട്ടുണ്ടെന്ന് പറയുന്നതാവും എളുപ്പം.
ദ്വിഭാഷി: നോര്‍മലായ തുക മതിയാവും.
(ഈ സംഭാഷണം ചില അധ്യാപക നിയമനം പോലെ നീളാവുന്നതാണ്).

ദ്വിഭാഷി പറയുന്നതിനൊക്കെ തല കുലുക്കിയ ബാബയില്‍ ടീച്ചര്‍ പ്രതിരുക്തയായി. (അതെന്തൂട്ടാ സാധനം!) ഇയാള്‍ടെ ചോരക്ക് പിറന്ന മകനല്ലേ ഇത്? അവസാന ശരി കുലുക്കി ബാബ മറഞ്ഞതും ടീച്ചര്‍ ദ്വിഭാഷിയെ വാട്ടര്‍ ബോഡ് ചെയ്തു. സത്യം പറ ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് നീ നാറ്റിപ്പറഞ്ഞു?
ദ്വി: സത്യം, സത്യം, സത്യം! അതേയ്, നീ പറഞ്ഞത് വെര്‍ബാറ്റിം പറഞ്ഞാല്‍ അങ്ങേര് നിന്നെയൊന്നും ചെയ്യില്ല. എനിക്ക് കൊറച്ച് മക്കളുണ്ടേ! അവര് നോക്കില്ലാ എന്നുറപ്പുള്ളതു വരെയെങ്കിലും എനിക്ക് ജീവിക്കണം!

shhh... it's PT conference time!

This is a true story recounted to me years ago by a friend who heard it from someone else. At a foreign school in Kuwait, an American teacher was rather angry with a parent who appeared to be as self-important as his troublesome 8th grade son. "Your son," the teacher told the disgruntled father, "is the most aggressive student in the whole school and I think you as a parent also have a role in causing and remedying his conduct". Translating her words for the father, another teacher was bewildered at first but rose to the occasion, using her creative abilities to interpret this rebuke for the parent in question.

The teacher says," the translator said politely, "your son can improve a lot if he tries his best." The parent nodded and appeared to agree. After the father left, the teacher, sensing some amendments to her actual words, asked of her friend and translator, "Hey, did you really translate what I said?" The translator replied, "If I translated what you had said, he wouldn't do anything to you because you are an American, but what would happen to me cannot be translated.

At parent-teacher meeting time, usually twice a year at most schools, the tension is heightened mainly through arguments between parents and teachers about the children's grades, with the parents disputing the teachers' assessment and the teachers defending their appraisal. The parents are sometimes pushed to bargain for the missed grades out of pressure from the child, appearing for the first time to stand up for a noble cause. One father recently told me that he did not want to go to meet his son's teachers because he's happy with his 6th grader son's marks, including an excellent 99.5 marks for his Arabic. "My son insists on knowing why he lost that half mark".

I would leave my children's educational affairs to my wife", said a businessman father. He represents most fathers, who believe that their children's education is not their business, seeing it as the mother's duty, among hundreds of others, to sit with their children, and help with their homework, only reminding the father to pay the fees and meet the teachers to argue about the child's falling grades. "Even if both the parents come for the meetings, it is the mother who does the talking because the father won't have any idea of his children's falling or flourishing grades," said a teacher.

It was a refreshing change to hear about parents bringing flowers and chocolates for the teachers as tokens of love and appreciation for their hard work and help with their child's educational development! "These are the golden moments," a teacher said, "They wake me up from the fatigue of fighting and frustration and forget them as trivial traffic blocks in the great journey of education.

Recently I asked the friend who told me about the wise and diplomatic translator what had happened thereafter. "Oh well, the American teacher is gone," she revealed. "The translator has become the head of the department." So she doesn't do any more of those sensible translations, I asked. "Nope," my friend said. "Apparently their school doesn't need translators now. All parents can now understand English!

Wow! Sometimes the value of education can't be translated.

http://kuwaittimes.net/read_news.php?newsid=OTE2OTE1MzI=

No comments:

Blog Archive